8.Sure ENFAL
ENFAL SURESİ
ENFAL SURESİ TÜRKÇE OKUNUŞU
سْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم"
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Enfal Suresi Türkçe okunuşu
1. Yes'eluneke anil enfal kulil enfalü lillahi ver rasul
fettekullahe ve aslihu zate beyniküm ve etıy'ullahe ve rasulehu in küntüm
mü'minın
2.İnnemâl mu'minûnellezîne izâ zukirallâhu vecilet kulûbuhum ve
izâ tuliyet aleyhim âyâtuhu zâdethum îmânen ve alâ rabbihim
yetevekkelûn(yetevekkelûne).
3.Ellezîne yukîmûnes salâte ve mimmâ razaknâhum
yunfikûn(yunfikûne).
4.Ulâike humul mu’minûne hakkâ(hakkan), lehum deracâtun inde
rabbihim ve magfiratun ve rızkun kerîm(kerîmun).
5.Kemâ ahraceke rabbuke min beytike bil hakkı ve inne ferîkan
minel mu’minîne le kârihûn(kârihûne).
6.Yucadilûneke fîl hakkı ba'de mâ tebeyyene ke ennemâ yusâkûne
ilâl mevti ve hum yanzurûn(yanzurûne)
7.Ve iz yaıdukumullâhu ihdât tâifeteyni ennehâ lekum, ve
teveddûne enne gayra zâtiş şevketi tekûnu lekum, ve yurîdullâhu en yuhıkkal
hakka bi kelimâtihî ve yaktaa dâbiral kâfirîn(kâfirîne).
8.Li yuhıkkal hakka ve yubtılel bâtıle ve lev kerihel mucrimûn(mucrimûne).
9.İz testegîsûne rabbekum festecâbe lekum ennî mumiddukum bi
elfin minel melâiketi murdifîn(murdifîne).
10.Ve mâ cealehullâhu illâ buşrâ ve li tatmainne bihî kulûbukum
ve mân nasru illâ min indillâh(indillâhi), innallâhe azîzun hakîm(hakîmun).
11.İz yugaşşîkumun nuâse emeneten minhu ve yunezzilu aleykum
mines semâi mâen li yutahhirakum bihî ve yuzhibe ankum riczeş şeytâni ve li
yarbıta alâ kulûbikum ve yusebbite bihil akdâm(akdâme).
12.İz yûhî rabbuke ilâl melâiketi ennî meakum fe sebbitûllezîne
âmenû, se ulkî fî kulûbillezîne keferûr ru'be fadribû fevkal a'nâkı vadribû
minhum kulle benân(benânin).
13.Zâlike bi ennehum şâkkullâhe ve resûlehu, ve men
yuşâkıkıllâhe ve resûlehu fe innallâhe şedîdul ıkâb(ıkâbi).
14.Zâlikum fe zûkûhu ve enne lil kâfirîne azâben nâr(nâri).
15.Yâ eyyuhâllezîne âmenû izâ lekîtumullezîne keferû zahfen fe
lâ tuvellûhumul edbâr(edbâra).
16.Ve men yuvellihim yevme izin duburahû illâ muteharrifen li
kıtâlin ev mutehayyizen ilâ fietin fe kad bâe bi gadabin minallâhi ve me’vâhu cehennem(cehennemu),
ve bi’sel masîr(masîru).
17.Fe lem taktulûhum ve lâkinnallâhe katelehum, ve mâ rameyte iz
rameyte ve lâkinnallâhe ramâ, ve li yubliyel mu’minîne minhu belâen
hasenâ(hasenen), innallâhe semîun alîm(alîmun).
18.Zâlikum ve ennallâhe mûhinu keydil kâfirîn(kâfirîne).
19.İn testeftihû fe kad câekumul fethu, ve in tentehû fe huve
hayrun lekum, ve in teûdû naud, ve len tugniye ankum fietukum şey'en ve lev
kesuret ve ennallâhe meal mu'minîn(mu'minîne).
20.Yâ eyyuhâllezîne âmenû etîullâhe ve resûlehu ve lâ tevellev
anhu ve entum tesmeûn(tesmeûne).
21.Ve lâ tekûnû kellezîne kâlû semi’nâ ve hum lâ
yesmeûn(yesmeûne).
22.İnne şerred devâbbi indallâhis summul bukmullezîne lâ
ya’kılûn(ya’kılûne).
23.Ve lev alimallâhu fî him hayran le esmeahum, ve lev esmeahum
le tevellev ve hum mu'ridûn (mu'ridûne).
24.Yâ eyyuhâllezîne âmenûstecîbû lillâhi ve lir resûli izâ
deâkum limâ yuhyîkûm, va'lemû ennallâhe yehûlu beynel mer'i ve kalbihî ve
ennehû ileyhi tuhşerûn (tuhşerûne).
25.Vettekû fitneten lâ tusîbennellezîne zalemû minkum hâssah
(hâssaten), va'lemû ennallâhe şedîdul ıkâb(ıkâbi).
26.Vezkurû iz entum kalîlun mustad'afûne fîl ardı tehâfûne en
yetehattafekumun nâsu fe âvâkum ve eyyedekum bi nasrihî ve razakakum minet
tayyibâtî leallekum teşkurûn(teşkurûne).
27.Yâ eyyuhâllezîne âmenû lâ tehûnûllâhe ver resûle ve tehûnû
emânâtikum ve entum ta'lemûn(ta'lemûne).
28.Va'lemû ennemâ emvâlukum ve evlâdukum fitnetun ve ennallâhe
indehû ecrun azîm(azîmun).
29.Yâ eyyuhâllezîne âmenû in tettekullâhe yec’al lekum furkânen
ve yukeffir ankum seyyiâtikum ve yagfir lekum, vallâhu zul fadlil azîm(azîmi).
30.Ve iz yemkuru bikellezîne keferû li yusbitûke ev yaktulûke ev
yuhricûke ve yemkurûne ve yemkurullâh(yemkurullâhu), vallâhu hayrul
mâkirîn(mâkirîne).
31.Ve iza tutlâ aleyhim âyâtunâ kâlû kad semi'nâ lev neşâu le
kulnâ misle hâzâ in hâzâ illâ esâtîrul evvelîn(evvelîne).
32.Ve iz kâlûllâhumme in kâne hâzâ huvel hakka min indike fe
emtir aleynâ hıcâraten mines semâi evi'tinâ bi azâbin elîm(elîmin).
33.Ve mâ kânallâhu li yuazzibehum ve ente fîhim, ve mâ kânallâhu
muazzibehum ve hum yestagfirûn(yestagfirûne).
34.Ve mâ lehum ellâ yuazzibehumullâhu ve hum yasuddûne anil
mescidil harâmi ve mâ kânû evliyâehu, in evliyâuhû illâl muttakûne ve lâkinne
ekserehum lâ ya'lemûn(ya'lemûne).
35.Ve mâ kâne salâtuhum indel beyti illâ mukâen ve tasdiyeh(tasdiyeten),
fe zûkûl azâbe bimâ kuntum tekfurûn(tekfurûne).
36.İnnellezîne keferû yunfikûne emvâlehum li yesuddû an
sebîlillâh(sebîlillâhi), fe se yunfikûnehâ summe tekûnu aleyhim hasraten summe
yuglebûn(yuglebûne), vellezîne keferû ilâ cehenneme yuhşerûn(yuhşerûne).
37.Li yemîzallâhul habîse minet tayyibi ve yec'alel habîse
ba'dahu alâ ba'dın fe yerkumehu cemîan fe yec'alehu fî cehennem(cehenneme),
ulâike humul hâsirûn(hâsirûne).
38.Kul lillezîne keferû in yentehû yugfer lehum mâ kad
selef(selefe), ve in yeûdû fe kad madat sunnetul evvelîn(evvelîne).
39.Ve kâtilûhum hattâ lâ tekûne fitnetun ve yekûned dînu kulluhu
lillâhi, fe inintehev fe innallâhe bimâ ya'melûne basîr(basîrun).
40.Ve in tevellev fa'lemû ennallâhe mevlâkum, ni'mel mevlâ ve
ni'men nasîr(nasîru).
41.Va'lemû ennemâ ganimtum min şey'in fe enne lillâhi humusehu
ve lir resûli ve li zîl kurbâ vel yetâmâ vel mesâkîni vebnis sebîli in kuntum
âmentum billâhi ve mâ enzelnâ alâ abdinâ yevmel furkâni yevmettekal cem'âni,
vallâhu alâ kulli şey'in kadîr(kadîrun).
42.İz entum bil udvetid dunyâ ve hum bil udvetil kusvâ ver rekbu
esfele minkum, ve lev tevâadtum lehteleftum fîl mîâdi ve lâkin li yakdiyallâhu
emren kâne mef'ûlen li yehlike men heleke an beyyinetin ve yahyâ men hayye an
beyyineh (beyyinetin), ve innallâhe le semîun alîm(alîmun).
43.İz yurîkehumullâhu fî menâmike kalîlen, ve lev erâkehum
kesîran le feşiltum ve le tenâza'tum fîl emri ve lâkinnallâhe sellem(selleme),
innehu alîmun bi zâtis sudûr(sudûri).
44.Ve iz yurîkumûhum iziltekaytum fî a'yunikum kalîlen ve
yukallilukum fî a'yunihim li yakdıyallâhu emren kâne mef'ûlâ(mef'ûlen), ve
ilâllâhi turceul umûr(umûru).
45.Yâ eyyuhâllezîne âmenû izâ lekîtum fieten fesbutû
vezkurullâhe kesîran leallekum tuflihûn(tuflihûne).
46.Ve etîullâhe ve resûlehu ve lâ tenâzeû fe tefşelû ve tezhebe
rîhukum vasbirû, innallâhe meas sâbirîn(sâbirîne).
47.Ve lâ tekûnû kellezîne haracû min diyârihim bataran ve riâen
nâsi ve yasuddûne an sebîlillâh (sebîlillâhi), vallâhu bimâ ya'melûne
muhît(muhîtun).
48.Ve iz zeyyene lehumuş şeytânu a'mâlehum ve kâle lâ gâlibe
lekumul yevme minen nâsi ve innî cârun lekum, fe lemmâ terâetil fietâni nekesa
alâ akibeyhi ve kâle innî berîun minkum innî erâ mâ lâ terevne innî ehâfullâh
(ehâfullâhe), vallâhu şedîdul ıkâb(ıkâbi).
49.İz yekûlul munâfikûne vellezîne fî kulûbihim maradun garra
hâulâi dînuhum, ve men yetevekkel alâllâhi fe innallâhe azîzun hakîm(hakîmun).
50.Ve lev terâ iz yeteveffellezîne keferûl melâiketu yadrıbûne
vucûhehum ve edbârahum, ve zûkû azâbel harîk(harîkı).
51.Zâlike bimâ kaddemet eydîkum ve ennallâhe leyse bi zallâmin
lil abîd(abîdi).
52.Ke de'bi âli fir'avne vellezîne min kablihim, keferû bi
âyâtillâhi fe ehazehumullâhu bi zunûbihim, innallâhe kaviyyun şedîdul
ıkâb(ıkâbi).
53.Zâlike biennallâhe lem yeku mugayyiren ni'meten en'amehâ alâ
kavmin hattâ yugayyirû mâ bi enfusihim ve ennallâhe semîun alîm(alîmun).
54.Ke de'bi âli fir'avne vellezîne min kablihim, kezzebû biâyâti
rabbihim, fe ehleknâhum bi zunûbihim ve agraknâ âle fîr'avn(fîr'avne), ve
kullun kânû zâlimîn(zâlimîne).
55.İnne şerred devâbbi indallâhillezîne keferû fe hum lâ
yu'minûn(yu'minûne).
56.Ellezîne âhedte minhum summe yenkudûne ahdehum fî kulli
merratin ve hum lâ yettekûn (yettekûne).
57.Fe immâ teskafennehum fîl harbi fe şerrid bihim men halfehum
leallehum yezzekkerûn(yezzekkerûne).
58.Ve immâ tehâfenne min kavmin hiyâneten fenbiz ileyhim alâ
sevâin, innallâhe lâ yuhıbbul hâinîn(hâinîne).
59.Ve lâ yahsebennellezîne keferû sebekû, innehum lâ
yu'cizûn(yu'cizûne).
60.Ve eıddû lehum mâsteta'tum min kuvvetin ve min rıbâtil hayli
turhibûne bihî aduvvallâhi ve aduvvekum ve âharîne min dûnihim, lâ
ta'lemûnehum, allâhu ya'lemuhum, ve mâ tunfikû min şey'in fî sebîlillâhi
yuveffe ileykum ve entum lâ tuzlemûn(tuzlemûne).
61.Ve in cenehû lis selmi fecnah lehâ ve tevekkel alâllâh (alâllâhi),
innehu huves semîul alîm(alîmu).
62.Ve in yurîdû en yahdeûke fe inne hasbekallâh(hasbekallâhu),
huvellezî eyyedeke bi nasrihî ve bil mu'minîn(mu'minîne).
63.Ve ellefe beyne kulûbihim, lev enfakte mâ fîl ardı cemîan mâ
ellefte beyne kulûbihim ve lâkinnallâhe ellefe beynehum, innehu azîzun
hakîm(hakîmun).
64.Yâ eyyuhân nebiyyu hasbukallâhu ve menittebeake minel
mu'minîn(mu'minîne).
65.Yâ eyyuhân nebiyyu harridıl mu'minîne alâl kıtâl(kıtâli), in
yekun minkum işrûne sâbirûne yaglibû mieteyn(mieteyni), ve in yekûn minkum
mietun yaglibû elfen minellezîne keferû bi ennehum kavmun lâ yefkahûn
(yefkahûne).
66.El'âne haffefallâhu ankum ve alime enne fîkum da'fâ(da'fen),
fe in yekun minkum mietun sâbiratun yaglibû mieteyn(mieteyni), ve in yekun
minkum elfun yaglibû elfeyni bi iznillâh(iznillâhi), vallâhu meas
sâbirîn(sâbirîne).
67.Mâ kâne li nebiyyin en yekûne lehû esrâ hattâ yushıne fîl
ard(ardı), turîdûne aradad dunyâ, vallâhu yurîdul âhirah(âhirate), vallâhu
azîzun hakîm(hakîmun).
68.Lev lâ kitâbun minallâhi sebeka le messekum fîmâ ehaztum
azâbun azîm(azîmun).
69.Fe kulû mimmâ ganimtum halâlen tayyiben
vettekullâh(vettekullâhe), innallâhe gafûrun rahîm(rahîmun).
70.Yâ eyyuhân nebiyyu kul li men fî eydîkum minel esrâ in
ya'lemillâhu fî kulûbikum hayran yu'tikum hayran mimmâ uhıze minkum ve yagfir
lekum, vallâhu gafûrun rahîm(rahîmun).
71.Ve in yurîdû hıyâneteke fe kad hânullâhe min kablu fe emkene
minhum, vallâhu alîmun hakîm(hakîmun).
72.İnnellezîne âmenû ve hâcerû ve câhedû bi emvâlihim ve
enfusihim fî sebîlillâhi vellezîne âvev ve nasarû ulâike ba'duhum evliyâu
ba'dın, vellezîne âmenû ve lem yuhâcirû mâ lekum min velâyetihim min şey'in
hattâ yuhâcirû, ve inistensarûkum fîd dîni fe aleykumun nasru illâ alâ kavmin
beynekum ve beynehum mîsâk(mîsâkun), vallâhu bimâ ta'melûne basîr(basîrun).
73.Vellezîne keferû ba'duhum evliyâu ba'dın, illâ tef'alûhu
tekun fitnetun fîl ardı ve fesâdun kebîr (kebîrun).
74.Vellezîne âmenû ve hâcerû ve câhedû fî sebîlillâhi vellezîne
âvev ve nasarû ulâike humul mu'minûne hakkâ(hakkân), lehum magfiratun ve rızkun
kerîm(kerîmun).
75.Vellezıne amenu mim ba'dü ve haceru ve cahedu meaküm fe
ülaike minküm ve ülül erhami ba'duhüm evla bi ba'dın fı kitabillah innellahe bi
külli şey'in alım
ENFAL SURESİ TÜRKÇE ANLAMI
سْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم"
RAHMAN VE RAHİM OLAN ALLAH'IN ADIYLA
1. Sana savaş ganimetlerini soruyorlar. De ki: Ganimetler Allah
ve Peygamber'e aittir. O halde siz (gerçek) müminler iseniz Allah'tan korkun,
aranızı düzeltin, Allah ve Resûlüne itaat edin.
2. Müminler ancak, Allah anıldığı zaman yürekleri titreyen,
kendilerine Allah'ın âyetleri okunduğunda imanlarını artıran ve yalnız
Rablerine dayanıp güvenen kimselerdir.
3. Onlar namazlarını dosdoğru kılan ve kendilerine rızık olarak
verdiğimizden (Allah yolunda) harcayan kimselerdir.
4. İşte onlar gerçek müminlerdir. Onlar için Rableri katında
nice dereceler, bağışlanma ve tükenmez bir rızık vardır.
5. (Onların bu hali,) müminlerden bir gurup kesinlikle
istemediği halde, Rabbinin seni evinden hak uğruna çıkardığı (zamanki halleri)
gibidir.
6. Hak ortaya çıktıktan sonra sanki gözleri göre göre ölüme
sürükleniyorlarmış gibi (cihad hususunda) seninle tartışıyorlardı.
7. Hatırlayın ki, Allah size, iki taifeden (kervan veya Kureyş
ordusundan) birinin sizin olduğunu vadediyordu; siz de kuvvetsiz olanın
(kervanın) sizin olmasını istiyordunuz. Oysa Allah, sözleriyle hakkı
gerçekleştirmek ve (Kureyş ordusunu yok ederek) kâfirlerin ardını kesmek
istiyordu.
8. (Bunlar,) günahkârlar istemese de hakkı gerçekleştirmek ve
bâtılı ortadan kaldırmak içindi.
9. Hatırlayın ki, siz Rabbinizden yardım istiyordunuz. O da, ben
peşpeşe gelen bin melek ile size yardım edeceğim, diyerek duanızı kabul
buyurdu.
10. Allah bunu (meleklerle yardımı) sadece müjde olsun ve onunla
kalbiniz yatışsın diye yapmıştı. Zaten yardım yalnız Allah tarafındandır. Çünkü
Allah mutlak galiptir, yegâne hüküm ve hikmet sahibidir.
11. O zaman katından bir güven olmak üzere sizi hafif bir uykuya
daldırıyordu; sizi temizlemek, şeytanın pisliğini (verdiği vesveseyi) sizden
gidermek, kalplerinizi birbirine bağlamak ve savaşta sebat ettirmek için
üzerinize gökten bir su (yağmur) indiriyordu.
12. Hani Rabbin meleklere: "Muhakkak ben sizinle beraberim;
haydi iman edenlere destek olun; Ben kâfirlerin yüreğine korku salacağım; vurun
boyunlarına! Vurun onların bütün parmaklarına! diye vahyediyordu.
13. Bu söylenenler, onların Allah'a ve Resûlüne karşı
gelmelerinden ötürüdür. Kim Allah ve Resûlüne karşı gelirse, bilsin ki Allah,
azabı şiddetli olandır.
14. İşte bu yenilgi size Allah'ın azabı! Şimdilik onu tadın!
Kâfirlere bir de cehennem ateşinin azabı vardır.
15. Ey müminler! Toplu halde kâfirlerle karşılaştığınız zaman
onlara arkanızı dönmeyin. (Korkup kaçmayın).
16. Tekrar savaşmak için bir tarafa çekilme veya diğer bölüğe
ulaşıp mevzi tutma durumu dışında, kim öyle bir günde onlara arka çevirirse
muhakkak ki o, Allah'ın gazabını hak etmiş olarak döner. Onun yeri de
cehennemdir. Orası, varılacak ne kötü yerdir!
17. (Savaşta) onları siz öldürmediniz, fakat Allah öldürdü
onları; attığın zaman da sen atmadın, fakat Allah attı (onu). Ve bunu,
müminleri güzel bir imtihanla denemek için (yaptı). Şüphesiz Allah işitendir,
bilendir.
18. Bu böyledir. Şüphesiz Allah, kâfirlerin tuzağını bozar.
19. (Ey kâfirler!) Eğer siz fetih istiyorsanız, işte size fetih
geldi! (Yenelim derken yenildiniz.) Ve eğer (inkardan) vazgeçerseniz bu sizin
için daha iyidir. Yine (Peygamber'e düşmanlığa) dönerseniz, biz de (ona)
yardıma döneriz. Topluluğunuz çok bile olsa, sizden hiçbir şeyi savamaz. Çünkü
Allah müminlerle beraberdir.
20. Ey iman edenler! Allah'a ve Resûlüne itaat edin, işittiğiniz
halde O'ndan yüz çevirmeyin.
21. İşitmedikleri halde işittik diyenler gibi olmayın.
22. Şüphesiz Allah katında hayvanların en kötüsü, düşünmeyen
sağırlar ve dilsizlerdir.
23. Allah onlarda bir hayır görseydi elbette onlara işittirirdi.
Fakat işittirseydi bile yine onlar yüz çevirerek dönerlerdi.
24. Ey inananlar! Hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman, Allah
ve Resûlüne uyun. Ve bilin ki, Allah kişi ile onun kalbi arasına girer ve siz
mutlaka onun huzurunda toplanacaksınız.
25. Bir de öyle bir fitneden sakının ki o, içinizden sadece
zulmedenlere erişmekle kalmaz (umuma sirayet ve hepsini perişan eder). Biliniz
ki, Allah'ın azabı şiddetlidir.
26. Hatırlayın ki, bir zaman siz yeryüzünde âciz tanınan az (bir
toplum) idiniz; insanların sizi kapıp götürmesinden korkuyordunuz da
şükredesiniz diye Allah size yer yurt verdi; yardımıyla sizi destekledi ve size
temizinden rızıklar verdi.
27. Ey iman edenler! Allah'a ve Peygamber e hainlik etmeyin;
(sonra) bile bile kendi emanetlerinize hainlik etmiş olursunuz.
28. Biliniz ki, mallarınız ve çocuklarınız birer imtihan
sebebidir ve büyük mükâfat Allah'ın katındadır.
29. Ey iman edenler! Eğer Allah'tan korkarsanız O, size iyi ile
kötüyü ayırdedecek bir anlayış verir, suçlarınızı örter ve sizi bağışlar. Çünkü
Allah büyük lütuf sahibidir.
30. Hatırla ki, kâfirler seni tutup bağlamaları veya öldürmeleri
yahut seni (yurdundan) çıkarmaları için sana tuzak kuruyorlardı. Onlar (sana)
tuzak kurarlarken Allah da (onlara) tuzak kuruyordu. Çünkü Allah tuzak
kuranların en iyisidir.
31. Onlara âyetlerimiz okunduğu zaman dediler ki: "(Evet)
işittik, istesek biz de bunun benzerini elbette söyleyebiliriz. Bu öncekilerin
masallarından başka bir şey değildir."
32. Hani (o kâfirler) bir zaman da: Ey Allah'ım! Eğer bu Kitap
senin katından gelmiş bir gerçekse üzerimize gökten taş yağdır, yahut bize elem
verici bir azap getir! demişlerdi.
33. Halbuki sen onların içinde iken Allah, onlara azap edecek
değildir. Ve onlar mağfiret dilerlerken de Allah onlara azap edici değildir.
34. Onlar Mescid-i Haram'ın mütevellîleri olmadıkları halde
(müminleri) oradan geri çevirirlerken Allah onlara ne diye azap etmeyecek?
Oranın mütevellîleri takvâ sahiplerinden başkaları değildir. Fakat onların çoğu
bunu bilmez.
35. Onların Beytullah yanındaki duaları da ıslık çalmak ve el
çırpmaktan başka bir şey değildir. (Ey kâfirler!) İnkâr etmekte olduğunuz
şeylerden ötürü şimdi azabı tadın!
36. Şüphesiz ki inkâr edenler mallarını, (insanları) Allah
yolundan alıkoymak için harcıyorlar. Daha da harcayacaklar. Ama sonunda bu,
onlara yürek acısı olacak ve en sonunda mağlûp olacaklardır. Kâfirlikte ısrar
edenler ise cehenneme toplanacaklardır.
37. (Bu toplama) Allah'ın murdarı temizden ayıklaması (mümini
kâfirden ayırması) ve bütün murdarların bir kısmını diğer bir kısmının üstüne
koyup hepsini yığarak cehenneme atması içindir. İşte onlar ziyana uğrayanların
kendileridir.
38. İnkâr edenlere, (sana düşmanlıktan) vazgeçerlerse, geçmiş
günahlarının bağışlanacağını söyle. Yok geri dönerlerse kendilerinden
öncekilerin hali gözlerinin önündedir!
39. Fitne ortadan
kalkıncaya ve din tamamen Allah'ın oluncaya kadar onlarla savaşın! (İnkâra) son verirlerse şüphesiz ki
Allah onların yaptıklarını çok iyi görür.
40. Eğer (imandan) yüz çevirirlerse, bilin ki Allah sizin
sahibinizdir. O ne güzel sahip ve ne güzel yardımcıdır!.
41. Eğer Allah'a ve hak ile bâtılın ayrıldığı gün, iki ordunun
birbiri ile karşılaştığı gün (Bedir savaşında) kulumuza indirdiğimize inanmışsanız,
bilin ki, ganimet olarak aldığınız herhangi bir şeyin beşte biri Allah'a,
Resulüne, onun akrabalarına yetimlere, yoksullara ve yolcuya aittir. Allah her
şeye hakkıyla kadirdir.
42. Hatırlayın ki, (Bedir savaşında) siz vâdinin yakın kenarında
(Medine tarafında) idiniz, onlar da uzak kenarında (Mekke tarafında) idiler.
Kervan da sizden daha aşağıda (deniz sahilinde) idi. Eğer (savaş için)
sözleşmiş olsaydınız, sözleştiğiniz vakit hususunda ihtilâfa düşerdiniz. Fakat
Allah, gerekli olan emri yerine getirmesi, helâk olanın açık bir delille
(gözüyle gördükten sonra) helâk olması, yaşayanın da açık bir delille yaşaması
için (böyle yaptı). Çünkü Allah hakkıyla işitendir, bilendir.
43. Hatırla ki, Allah, uykunda sana onları az gösterdi. Eğer
onları sana çok gösterseydi, elbette çekinecek ve bu iş hakkında münakaşaya
girişecektiniz. Fakat Allah (sizi bundan) kurtardı. Şüphesiz O, kalplerin özünü
bilir.
44. Allah, olacak bir işi yerine getirmek için (savaş alanında)
karşılaştığınız zaman onları sizin gözlerinizde az gösteriyor, sizi de onların
gözlerinde azaltıyordu. Bütün işler Allah'a döner.
45. Ey iman edenler! Herhangi bir topluluk ile karşılaştığınız
zaman sebat edin ve Allah'ı çok anın ki başarıya erişesiniz.
46. Allah ve Resûlüne itaat edin, birbirinizle çekişmeyin; sonra
korkuya kapılırsınız da kuvvetiniz gider. Bir de sabredin. Çünkü Allah
sabredenlerle beraberdir.
47. Çalım satmak, insanlara gösteriş yapmak ve (insanları) Allah
yolundan alıkoymak için yurtlarından çıkanlar (kâfirler) gibi olmayın. Allah onların
yaptıklarını çepeçevre kuşatmıştır.
48. Hani şeytan onlara yaptıklarını güzel gösterdi de: Bugün
insanlardan size galip gelecek kimse yoktur, şüphesiz ben de sizin
yardımcınızım, dedi. Fakat iki ordu birbirini görünce ardına döndü ve: Ben
sizden uzağım, ben sizin göremediklerinizi (melekleri) görüyorum, ben Allah'tan
korkuyorum; Allah'ın azabı şiddetlidir, dedi.
49. O zaman münafıklarla kalplerinde hastalık bulunanlar, (sizin
için), "Bunları, dinleri aldatmış" diyorlardı. Halbuki kim Allah'a
dayanırsa, bilsin ki Allah mutlak galiptir, hikmet sahibidir. (Kendisine
güveneni üstün ve galip kılacak O'dur. Yoksa orduların sayı ve techizat
üstünlüğü değildir).
50. Melekler yüzlerine ve arkalarına vurarak ve "Tadın
yakıcı cehennem azabını" (diyerek) o kâfirlerin canlarını alırken onları
bir görseydin!
51. İşte bu, ellerinizle yaptığınız yüzündendir, yoksa Allah
kullara zulmedici değildir.
52. (Bunların gidişatı) tıpkı Firavun ailesi ve onlardan
öncekilerin gidişatı gibidir. (Onlar da) Allah'ın âyetlerini inkâr etmişlerdi
de Allah onları günahları sebebiyle yakalamıştı. Allah güçlüdür. O'nun cezası
şiddetlidir.
53. Bu da, bir millet kendilerinde bulunanı (güzel ahlâk ve
meziyetleri) değiştirinceye kadar Allah'ın onlara verdiği nimeti
değiştirmeyeceğinden dolayıdır. Gerçekten Allah işitendir, bilendir.
54. (Evet bunların durumu), Firavun ailesi ve onlardan
öncekilerin durumuna benzer. Onlar Rablerinin âyetlerini yalanlamışlardı; biz
de onları günahlarından ötürü helâk etmiştik ve Firavun ailesini (denizde)
boğmuştuk. Hepsi de zalimler idiler.
55. Allah katında, yürüyen canlıların en kötüsü kâfir
olanlardır. Çünkü onlar iman etmezler.
56. Onlar, kendileriyle antlaşma yaptığın, sonra her defasında
hiç çekinmeden ahidlerini bozan kimselerdir.
57. Eğer savaşta onları yakalarsan, ibret almaları için onlar
ile (onlara vereceğin ceza ile) arkalarında bulunan kimseleri de dağıt.
58. (Antlaşma yaptığın) bir kavmin hainlik yapmasından
korkarsan, sen de (onlarla yaptığın ahdi) aynı şekilde bozduğunu kendilerine
bildir. Çünkü Allah, hainleri sevmez.
59. İnkâr edenler yakayı kurtardıklarını sanmasınlar. Çünkü
onlar (bizi) âciz bırakamazlar.
60. Onlara (düşmanlara) karşı gücünüz yettiği kadar kuvvet ve
cihad için bağlanıp beslenen atlar hazırlayın, onunla Allah'ın düşmanını, sizin
düşmanınızı ve onlardan başka sizin bilmediğiniz, Allah'ın bildiği (düşman)
kimseleri korkutursunuz. Allah yolunda ne harcarsanız size eksiksiz ödenir, siz
asla haksızlığa uğratılmazsınız.
61. Eğer onlar barışa yanaşırlarsa sen de ona yanaş ve Allah'a
tevekkül et, çünkü O işitendir, bilendir.
62. Eğer sana hile yapmak isterlerse, şunu bil ki, Allah sana
kâfidir. O, seni yardımıyla ve müminlerle destekleyendir.
63. Ve (Allah), onların kalplerini birleştirmiştir. Sen
yeryüzünde bulunan her şeyi verseydin, yine onların gönüllerini
birleştiremezdin, fakat Allah onların aralarını bulup kaynaştırdı. Çünkü O,
mutlak galiptir, hikmet sahibidir.
64. Ey Peygamber! Sana ve sana uyan müminlere Allah yeter.
65. Ey Peygamber! Müminleri savaşa teşvik et. Eğer sizden
sabırlı yirmi kişi bulunursa, iki yüze (kâfire) galip gelirler. Eğer sizden yüz
kişi olursa, kâfir olanlardan bin kişiye galip gelirler. Çünkü onlar anlamayan
bir topluluktur.
66. Şimdi Allah, yükünüzü hafifletti; sizde zayıflık olduğunu
bildi. O halde sizden sabırlı yüz kişi bulunursa, (onlardan) ikiyüz kişiye
galip gelir. Ve eğer sizden bin kişi olursa, Allah'ın izniyle (onlardan) ikibin
kişiye galip gelirler. Allah sabredenlerle beraberdir.
67. Yeryüzünde ağır
basıncaya (küfrün belini kırıncaya) kadar, hiçbir peygambere esirleri bulunması
yaraşmaz. Siz geçici dünya malını istiyorsunuz,
halbuki Allah (sizin için) ahireti istiyor. Allah güçlüdür, hikmet sahibidir.
68. Allah tarafından önceden verilmiş bir hüküm olmasaydı,
aldığınız fidyeden ötürü size mutlaka büyük bir azap dokunurdu.
69. Artık elde ettiğiniz ganimetten helâl ve temiz olarak yeyin.
Ve Allah'tan korkun. Şüphesiz ki Allah bağışlayan, merhamet edendir.
70. Ey Peygamber! Elinizdeki esirlere de ki: Eğer Allah
kalplerinizde hayır olduğunu bilirse, sizden alınandan (fidyeden) daha
hayırlısını size verir ve sizi bağışlar. Çünkü Allah bağışlayandır,
esirgeyendir.
71. Eğer sana hainlik etmek isterlerse (üzülme, çünkü) daha önce
Allah'a da hainlik etmişlerdi de Allah onlara karşı sana imkân ve kudret
vermişti. Allah bilendir, hikmet sahibidir.
72. İman edip de hicret edenler, Allah yolunda mallarıyla,
canlarıyla cihad edenler ve (muhacirleri) barındırıp yardım edenler var ya,
işte onların bir kısmı diğer bir kısmının dostlarıdır. İman edip de hicret
etmeyenlere gelince, onlar hicret edinceye kadar size onların mirasından hiçbir
pay yoktur. Eğer onlar din hususunda sizden yardım isterlerse, sizinle
aralarında sözleşme bulunan bir kavim aleyhine olmaksızın (o müslümanlara)
yardım etmek üzerinize borçtur. Allah yapacaklarınızı hakkıyla görmektedir.
73. Kâfir olanlar da birbirlerinin yardımcılarıdır. Eğer siz onu
(Allah'ın emirlerini) yerine getirmezseniz yeryüzünde bir fitne ve büyük bir
fesat olur.
74. İman edip de Allah yolunda hicret ve cihad edenler,
(muhacirleri) barındıran ve yardım edenler var ya, işte gerçek müminler
onlardır. Onlar için mağfiret ve bol rızık vardır.
75. Sonradan iman eden ve hicret edip de sizinle beraber cihad
edenler de sizdendir. Allah'ın kitabına göre yakın akrabalar birbirlerine
(vâris olmağa) daha uygundur. Şüphesiz ki Allah her şeyi bilendir.
